อานิสงส์การปฏิบัติธรรมทุกวัน
บุษกร พวงเพ็ชร์
ข้าพเจ้าได้ไปกราบหลวงพ่อจรัญและคุณแม่สุ่ม (แม่ใหญ่) ตั้งแต่ปี ๓๘ ครั้งแรกพาลูกชาย ๒ คน ซึ่งขณะนั้นเพิ่งเรียนอยู่ชั้นประถมไปด้วย จำได้ว่าแม่ใหญ่นั่งที่หลังคามุงจาก ตึกภาวนาหนึ่งและภาวนาสองกำลังก่อสร้างยังไม่เสร็จ คุณแม่ใหญ่ยังให้ศีลให้พรลูกชายทั้งสอง ขอให้สมบูรณ์พูนสุข และเรียนหนังสือเก่ง เป็นคนดี
นับแต่วันนั้นมา ข้าพเจ้าพร้อมเพื่อนสนิทก็อยู่ปฏิบัติและฟังธรรมของหลวงพ่อบ่อยมาก ซึ่งท่านจะลงเทศน์เองทุกครั้ง แต่ละครั้งก็เหมือนกับท่านเจาะเข้าไปในจิตของผู้ฟัง เมื่อฟังแล้วต้องนำมาปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น และนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน ครอบครัวก็จะดีขึ้น ประกอบกับต้องนำตัวเองปฏิบัติธรรม ให้สามารถดูจิตตัวเองให้ได้ โดยมีคุณแม่ใหญ่เป็นผู้ฝึกสอน และดูแลแทนหลวงพ่อ จวบจนแม่ใหญ่เสียชีวิต ข้าพเจ้าและเพื่อนๆก็ห่างเหินไปนาน แต่ก็ยังนำการปฏิบัติไปทำที่บ้านแต่ก็ไม่ต่อเนื่องเท่าที่ควร จนได้ข่าวว่าหลวงพ่อผู้เป็นที่เคารพรักไม่สบาย เทศน์ไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน
ข้าพเจ้าทิ้งกรรมฐาน ความทุกข์ก็เกิดขึ้น สามีได้งานน้อยลงมาก ลูกกำลังต้องใช้เงินเพราะเรียนระดับมหาวิทยาลัย ห้องเช่าก็ว่างมาก ข้าพเจ้าเครียดมากไม่รู้จะพึ่งใคร จึงย้อนกลับไปพึ่งหลวงพ่ออีกครั้ง พร้อมเพื่อนรุ่นน้อง ประจวบกับข้าพเจ้าได้รับความทุกข์อย่างสาหัส สามีและลูกชายประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างร้ายแรง เกือบเอาชีวิตไม่รอด จึงเป็นแรงผลักดันให้ข้าพเจ้าหวนกลับไปหาหลวงพ่ออีกครั้ง นี่แหละเขาถึงพูดกันว่าไม่เห็นทุกข์ก็ไม่ไฝ่หาธรรมะ
ผลของการปฏิบัติอย่างจริงจัง สิ่งดีๆ ได้เกิดขึ้น สามีได้งานเพิ่มมากขึ้น ลูกชายคนโตก็ได้เรียนปริญญาโทสมความตั้งใจของเขา ลูกชายคนเล็กก็กำลังศึกษาที่ธรรมศาสตร์ ปีสุดท้าย ลูกทั้งสองคนเป็นคนดีและน่ารักมาก เห็นอกเห็นใจพ่อแม่ ไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจ
อานิสงส์การปฏิบัติกรรมฐานทุกวัน ที่บ้าน เดิน ๑ ชั่วโมง นั่ง ๑ ชั่วโมง ทำให้ครอบครัวข้าพเจ้ามีความสุข
ข้าพเจ้าขอกราบขอบพระคุณ พระธรรมสิงหบุราจารย์ หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม ที่มีเมตตาสอนข้าพเจ้าให้ปฏิบัติสติปัฏฐานสี่ ให้เกิดปัญญาสามารถแก้ไขปัญหาชีวิตครอบครัวได้
ขอบารมีของพระรัตนตรัยอันเป็นที่พึ่ง ช่วยปกปักษ์รักษาคุ้มครองหลวงพ่อจรัญ ให้ท่านมีอายุยืนนาน อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกศิษย์ทุกคนชั่วกาลนาน
บุษกร พวงเพ็ชร์
ข้าพเจ้าได้ไปกราบหลวงพ่อจรัญและคุณแม่สุ่ม (แม่ใหญ่) ตั้งแต่ปี ๓๘ ครั้งแรกพาลูกชาย ๒ คน ซึ่งขณะนั้นเพิ่งเรียนอยู่ชั้นประถมไปด้วย จำได้ว่าแม่ใหญ่นั่งที่หลังคามุงจาก ตึกภาวนาหนึ่งและภาวนาสองกำลังก่อสร้างยังไม่เสร็จ คุณแม่ใหญ่ยังให้ศีลให้พรลูกชายทั้งสอง ขอให้สมบูรณ์พูนสุข และเรียนหนังสือเก่ง เป็นคนดี
นับแต่วันนั้นมา ข้าพเจ้าพร้อมเพื่อนสนิทก็อยู่ปฏิบัติและฟังธรรมของหลวงพ่อบ่อยมาก ซึ่งท่านจะลงเทศน์เองทุกครั้ง แต่ละครั้งก็เหมือนกับท่านเจาะเข้าไปในจิตของผู้ฟัง เมื่อฟังแล้วต้องนำมาปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น และนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน ครอบครัวก็จะดีขึ้น ประกอบกับต้องนำตัวเองปฏิบัติธรรม ให้สามารถดูจิตตัวเองให้ได้ โดยมีคุณแม่ใหญ่เป็นผู้ฝึกสอน และดูแลแทนหลวงพ่อ จวบจนแม่ใหญ่เสียชีวิต ข้าพเจ้าและเพื่อนๆก็ห่างเหินไปนาน แต่ก็ยังนำการปฏิบัติไปทำที่บ้านแต่ก็ไม่ต่อเนื่องเท่าที่ควร จนได้ข่าวว่าหลวงพ่อผู้เป็นที่เคารพรักไม่สบาย เทศน์ไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน
ข้าพเจ้าทิ้งกรรมฐาน ความทุกข์ก็เกิดขึ้น สามีได้งานน้อยลงมาก ลูกกำลังต้องใช้เงินเพราะเรียนระดับมหาวิทยาลัย ห้องเช่าก็ว่างมาก ข้าพเจ้าเครียดมากไม่รู้จะพึ่งใคร จึงย้อนกลับไปพึ่งหลวงพ่ออีกครั้ง พร้อมเพื่อนรุ่นน้อง ประจวบกับข้าพเจ้าได้รับความทุกข์อย่างสาหัส สามีและลูกชายประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างร้ายแรง เกือบเอาชีวิตไม่รอด จึงเป็นแรงผลักดันให้ข้าพเจ้าหวนกลับไปหาหลวงพ่ออีกครั้ง นี่แหละเขาถึงพูดกันว่าไม่เห็นทุกข์ก็ไม่ไฝ่หาธรรมะ
ผลของการปฏิบัติอย่างจริงจัง สิ่งดีๆ ได้เกิดขึ้น สามีได้งานเพิ่มมากขึ้น ลูกชายคนโตก็ได้เรียนปริญญาโทสมความตั้งใจของเขา ลูกชายคนเล็กก็กำลังศึกษาที่ธรรมศาสตร์ ปีสุดท้าย ลูกทั้งสองคนเป็นคนดีและน่ารักมาก เห็นอกเห็นใจพ่อแม่ ไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจ
อานิสงส์การปฏิบัติกรรมฐานทุกวัน ที่บ้าน เดิน ๑ ชั่วโมง นั่ง ๑ ชั่วโมง ทำให้ครอบครัวข้าพเจ้ามีความสุข
ข้าพเจ้าขอกราบขอบพระคุณ พระธรรมสิงหบุราจารย์ หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม ที่มีเมตตาสอนข้าพเจ้าให้ปฏิบัติสติปัฏฐานสี่ ให้เกิดปัญญาสามารถแก้ไขปัญหาชีวิตครอบครัวได้
ขอบารมีของพระรัตนตรัยอันเป็นที่พึ่ง ช่วยปกปักษ์รักษาคุ้มครองหลวงพ่อจรัญ ให้ท่านมีอายุยืนนาน อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกศิษย์ทุกคนชั่วกาลนาน
